Eerste dagen New York en Boston
Blijf op de hoogte en volg Nina
12 Januari 2015 | Verenigde Staten, Boston
Zo hier dan m'n eerste verhaal..
7 januari, 6.15 met trillende benen naar Schiphol! Koffer inchecken ging als een tierelier, dus hoppa nog even wat drinken. Er schoven gezellig nog 9 meiden aan de tafel!! Helemaal top!
En toen was daar het afscheid, nou tranen met tuiten, was blij dat ik door de Douane was, want daarna was dat emotionele gedoe ook weer over. Op naar gate D4. In de rij wachtend tot ik aan de beurt was werden er pittig zakjes uitgedeeld om je opladers en telefoon in te doen. Dus daar liep ik nog heerlijk mee te stoeien toen een man vroeg: 'Reist u alleen?' 'Uh ja.' 'Dan moet u even aan dat tafeltje gaan staan.' Nou met al m'n hebben en houden naar dat tafeltje. 'Wat gaat u doen in Amerika?' 'Als au pair werken.' 'Waar?' 'In Boston.' 'Hoeveel kinderen?' '2.' 'Oke, goede reis.' 'Oké, bedankt!'
Door die Douane heen, een chagrijnig wijf die zei dat ik door de scanner moest, prima, ander chagrijnig mens blafte dat ik eerst m'n schoenen en m'n vest nog uit moest doen. Gedaan! Bleef blijkbaar te lang in de scanner staan, want ik werd er zowat uitgetrokken.. Blij dat ik in 't vliegtuig zat! Laptoppie erbij gepakt, want er was nog een filmpje gemaakt die bekeken moest worden (die ik met een traan en een lach bekeken heb, echt fanTAStisch!).
Ik wist van te voren al dat er nog een meisje uit Nederland als Au Pair ging werken en ook richting New York ging om aan de oriëntatiedagen mee te doen. En het was toch wel chill om nog met iemand te vliegen, sta je toch niet helemaal alleen op je koffer te wachten en word je niet alleen afgeblaft bij de Douane in Amerika!
Eenmaal aangekomen werden we opgepikt door Howard de taxi man en die bracht ons keurig naar 't hotel. Mooi hotel, met alles erop en eraan! We werden opgewacht door Vicky de oriëntatiedame en er werd gelukkig vertelt dat we niks meer hoefden te doen, alleen maar dineren om 6 uur! Nou dat is natuurlijk geen probleem!!
Daar ontmoetten we nog 2 meiden uit Zuid-Afrika. Veel meiden trouwens uit Zuid-Afrika die als Au Pair gaan werken, ook veel Braziliaanse meiden en zeker de helft bestond uit Duitse meiden (Li, je had je helemaal thuis gevoeld).
Toen lekker optijd naar bed, want om 6.30 ging de wekker weer om te ontbijten en om 8 uur moesten we present zijn bij de eerste meeting!
8.03 kwamen we binnen lopen. 'Girls you're late!!! Take a seat and don't let it happen again!' Oke, oke, ook goedemorgen!
Nou pff wat een dag! Potverdommetjes zeg, wat was die vrouw lang van stof! Alles wat ze vertelde, had ze makkelijk in, nouja, misschien hooguit 2 uur kunnen stoppen. De 3 NO's kregen we te horen:
DON'T DO DRUGS.
DON'T DRINK ALCOHOL UNDER 21.
DON'T ABUSE CHILDREN.
Echt vet jammer, want dat waren dus de enige redenen waarom ik naar Amerika wilde. Alhoewel, de tweede NO is voor mij gewoon legaal! Ik hoef niet aan de slag met fake ID's.
En dat je absoluut geen baby's door elkaar moet schudden als ze huilen.. Welke idioot doet dat nou??
Het sprak allemaal een beetje voor zich! Maar ze konden de raarste verhalen vertellen over Au Pairs waar bij dit allemaal wel eens gebeurd was. Verder waren Jody en Vicky wel heel aardig, alleen gewoon een beetje lang van stof! Ik nu inmiddels ook :)!
Gelukkig waren om 4 uur de verlossende woorden er, dat de bus er was en we eindelijk naar Manhattan gingen! Leuk, leuk, leuk! Eerst richting Rockefellercenter gegaan om daar vervolgens op het dak te staan, zodat er een prachtig uitzicht was op de stad! Wel allemaal snel snel, want de bus ging alweer verder. Door naar Time Square om ook snel een paar kiekjes te maken en hop de bus weer in, van veraf de Statue of Liberty gezien, 2 tellen gezien, langer kon niet, want dan vroor je vast aan de grond! Ongelooflijk, wat is 't koud!
Toen de bus weer in, nog even door Greenwich Village gereden en weer terug naar 't hotel. Het ging allemaal in een sneltreinvaart.. Dus ga zeker nog een keer terug dit jaar!
De volgende dag weer wakker gebeld om 6.30 door een automatisch bericht: 'Good morning, this is your wake up call.' Echt te gek was dat.... Dus hop hop onder de douche en naar 't ontbijt. Daarna weer door naar een lange, lange dag luisteren naar Jody (ach 't is echt een lief vrouwtje, maar 't schoot allemaal niet echt op). Ook kregen we even een spoedcursus EHBO van 2 jolige mannen die je nog een beetje wakker hielden. En voor elkaar gekregen dat de reanimatiepop Henk moest heten!
Daarna mochten we nog tot 18.30 naar Jody haar Au-Pair verhalen luisteren, daarna lekker gegeten en tja, als je 's avonds niks te doen hebt, ga je aan de hotelbar zitten en cocktails bestellen. Dus samen met het Nederlandse meisje (Kimmy) en Zweedse meisje (Hanna) aan de bar gezeten en dat was bar gezellig!
Lallend terug naar de kamer en de volgende ochtend balen dat om 6.30 die verdomde telefoon weer ging met die fantastische wake up call! Alles in m'n koffer gegooid, snel wezen ontbijten en nog 1x luisteren naar de prachtige verhalen van Jody.
Toen stond de bus voor de deur en werden we naar het station van Stamford gebracht om vervolgens de trein naar Boston te pakken!
Aangekomen in Brookline (stad waar m'n gastgezin woont) kwam Saskia (moeder) me ophalen en die nam me mee naar een tapasrestaurant om even wat te eten en te drinken. De mannen waren namelijk nog aan 't skiën, dus vandaag liet Saskia me een stuk van Boston zien, zijn we door het stadje Brookline gelopen en heb ik een stukje in de Mini Cooper gereden om even te oefenen in het Amerikaanse verkeer. Is toch wel even wennen. Want rechts inhalen is hier totaal geen probleem en van het begrip 'geef het door, rechts gaat voor', hebben ze ook nog nooit gehoord. De stopborden daarentegen zijn wel populair en moet dus erg opletten of ik er niet per ongeluk 1 voorbij rijd. Verder ging het me best goed af, heerlijk automaatje! Gelukkig nog niet keihard op de rem getrapt!
Rond een uur of half 6 kwamen Arnout en de jongens thuis. De jongens waren blij met de spellen die ik voor ze mee had genomen: 'Ik hou van Holland' junior spel en het keezspel!
Ik ben nog steeds erg blij met de keuze om naar dit gezin toe te gaan!
Morgen m'n eerste echte daggie!! Spannend, spannend!
Nou genoeg gepraat, nog ff chillen en dan te bed!
Doei!
7 januari, 6.15 met trillende benen naar Schiphol! Koffer inchecken ging als een tierelier, dus hoppa nog even wat drinken. Er schoven gezellig nog 9 meiden aan de tafel!! Helemaal top!
En toen was daar het afscheid, nou tranen met tuiten, was blij dat ik door de Douane was, want daarna was dat emotionele gedoe ook weer over. Op naar gate D4. In de rij wachtend tot ik aan de beurt was werden er pittig zakjes uitgedeeld om je opladers en telefoon in te doen. Dus daar liep ik nog heerlijk mee te stoeien toen een man vroeg: 'Reist u alleen?' 'Uh ja.' 'Dan moet u even aan dat tafeltje gaan staan.' Nou met al m'n hebben en houden naar dat tafeltje. 'Wat gaat u doen in Amerika?' 'Als au pair werken.' 'Waar?' 'In Boston.' 'Hoeveel kinderen?' '2.' 'Oke, goede reis.' 'Oké, bedankt!'
Door die Douane heen, een chagrijnig wijf die zei dat ik door de scanner moest, prima, ander chagrijnig mens blafte dat ik eerst m'n schoenen en m'n vest nog uit moest doen. Gedaan! Bleef blijkbaar te lang in de scanner staan, want ik werd er zowat uitgetrokken.. Blij dat ik in 't vliegtuig zat! Laptoppie erbij gepakt, want er was nog een filmpje gemaakt die bekeken moest worden (die ik met een traan en een lach bekeken heb, echt fanTAStisch!).
Ik wist van te voren al dat er nog een meisje uit Nederland als Au Pair ging werken en ook richting New York ging om aan de oriëntatiedagen mee te doen. En het was toch wel chill om nog met iemand te vliegen, sta je toch niet helemaal alleen op je koffer te wachten en word je niet alleen afgeblaft bij de Douane in Amerika!
Eenmaal aangekomen werden we opgepikt door Howard de taxi man en die bracht ons keurig naar 't hotel. Mooi hotel, met alles erop en eraan! We werden opgewacht door Vicky de oriëntatiedame en er werd gelukkig vertelt dat we niks meer hoefden te doen, alleen maar dineren om 6 uur! Nou dat is natuurlijk geen probleem!!
Daar ontmoetten we nog 2 meiden uit Zuid-Afrika. Veel meiden trouwens uit Zuid-Afrika die als Au Pair gaan werken, ook veel Braziliaanse meiden en zeker de helft bestond uit Duitse meiden (Li, je had je helemaal thuis gevoeld).
Toen lekker optijd naar bed, want om 6.30 ging de wekker weer om te ontbijten en om 8 uur moesten we present zijn bij de eerste meeting!
8.03 kwamen we binnen lopen. 'Girls you're late!!! Take a seat and don't let it happen again!' Oke, oke, ook goedemorgen!
Nou pff wat een dag! Potverdommetjes zeg, wat was die vrouw lang van stof! Alles wat ze vertelde, had ze makkelijk in, nouja, misschien hooguit 2 uur kunnen stoppen. De 3 NO's kregen we te horen:
DON'T DO DRUGS.
DON'T DRINK ALCOHOL UNDER 21.
DON'T ABUSE CHILDREN.
Echt vet jammer, want dat waren dus de enige redenen waarom ik naar Amerika wilde. Alhoewel, de tweede NO is voor mij gewoon legaal! Ik hoef niet aan de slag met fake ID's.
En dat je absoluut geen baby's door elkaar moet schudden als ze huilen.. Welke idioot doet dat nou??
Het sprak allemaal een beetje voor zich! Maar ze konden de raarste verhalen vertellen over Au Pairs waar bij dit allemaal wel eens gebeurd was. Verder waren Jody en Vicky wel heel aardig, alleen gewoon een beetje lang van stof! Ik nu inmiddels ook :)!
Gelukkig waren om 4 uur de verlossende woorden er, dat de bus er was en we eindelijk naar Manhattan gingen! Leuk, leuk, leuk! Eerst richting Rockefellercenter gegaan om daar vervolgens op het dak te staan, zodat er een prachtig uitzicht was op de stad! Wel allemaal snel snel, want de bus ging alweer verder. Door naar Time Square om ook snel een paar kiekjes te maken en hop de bus weer in, van veraf de Statue of Liberty gezien, 2 tellen gezien, langer kon niet, want dan vroor je vast aan de grond! Ongelooflijk, wat is 't koud!
Toen de bus weer in, nog even door Greenwich Village gereden en weer terug naar 't hotel. Het ging allemaal in een sneltreinvaart.. Dus ga zeker nog een keer terug dit jaar!
De volgende dag weer wakker gebeld om 6.30 door een automatisch bericht: 'Good morning, this is your wake up call.' Echt te gek was dat.... Dus hop hop onder de douche en naar 't ontbijt. Daarna weer door naar een lange, lange dag luisteren naar Jody (ach 't is echt een lief vrouwtje, maar 't schoot allemaal niet echt op). Ook kregen we even een spoedcursus EHBO van 2 jolige mannen die je nog een beetje wakker hielden. En voor elkaar gekregen dat de reanimatiepop Henk moest heten!
Daarna mochten we nog tot 18.30 naar Jody haar Au-Pair verhalen luisteren, daarna lekker gegeten en tja, als je 's avonds niks te doen hebt, ga je aan de hotelbar zitten en cocktails bestellen. Dus samen met het Nederlandse meisje (Kimmy) en Zweedse meisje (Hanna) aan de bar gezeten en dat was bar gezellig!
Lallend terug naar de kamer en de volgende ochtend balen dat om 6.30 die verdomde telefoon weer ging met die fantastische wake up call! Alles in m'n koffer gegooid, snel wezen ontbijten en nog 1x luisteren naar de prachtige verhalen van Jody.
Toen stond de bus voor de deur en werden we naar het station van Stamford gebracht om vervolgens de trein naar Boston te pakken!
Aangekomen in Brookline (stad waar m'n gastgezin woont) kwam Saskia (moeder) me ophalen en die nam me mee naar een tapasrestaurant om even wat te eten en te drinken. De mannen waren namelijk nog aan 't skiën, dus vandaag liet Saskia me een stuk van Boston zien, zijn we door het stadje Brookline gelopen en heb ik een stukje in de Mini Cooper gereden om even te oefenen in het Amerikaanse verkeer. Is toch wel even wennen. Want rechts inhalen is hier totaal geen probleem en van het begrip 'geef het door, rechts gaat voor', hebben ze ook nog nooit gehoord. De stopborden daarentegen zijn wel populair en moet dus erg opletten of ik er niet per ongeluk 1 voorbij rijd. Verder ging het me best goed af, heerlijk automaatje! Gelukkig nog niet keihard op de rem getrapt!
Rond een uur of half 6 kwamen Arnout en de jongens thuis. De jongens waren blij met de spellen die ik voor ze mee had genomen: 'Ik hou van Holland' junior spel en het keezspel!
Ik ben nog steeds erg blij met de keuze om naar dit gezin toe te gaan!
Morgen m'n eerste echte daggie!! Spannend, spannend!
Nou genoeg gepraat, nog ff chillen en dan te bed!
Doei!
-
12 Januari 2015 - 03:26
Jill:
Daag kindje!! Wat een mooi verhaal! Klinkt super leuk allemaal!
Ben blij dat je t filmpje leuk vond en dat t allemaal goed is gegaan bij de Douane! ;)
Ik mis je natuurlijk wel verschrikkelijk dis vraag maar snel aan Sas of ik mag blijven logeren en dan zal ik beloven geen drugs te doen! :p
Nou veel plezier!
Kusjee -
12 Januari 2015 - 07:11
Suzanne:
jaaaa ze schrijft -
12 Januari 2015 - 07:13
Suzanne:
Klinkt als een paar hectische eerste dagen, maar nu gaat het dan echt beginnen! Heel veel plezier chick! Xx -
12 Januari 2015 - 08:06
Lianne:
Nieniee
Goed om te horen dat je de eerste dagen goed doorgekomen ben ondanks de kou, de langdradigepraatjes van Jodie en het overschot aan Duitsers! Die zal je vast en zeker nog meer tegenkomen want in us stikt het van de Deutsche leute au pairs, welke idioot laat de opvoeding van zijn kind nou over aan een Duitser ;). Duitsers zijn fan van america. Ik vermoed dat ze het iets te maken heeft met d e voorliefde voor vet en ongezond eten.
Veel plezier & succes je eerste werkdagen,
Liefs, Lianne
P.s. ik ben zo van de rel van je afwezigheid dat ik sinds je vertek geen powernap meer heb gedaan! -
12 Januari 2015 - 09:53
Cin:
Te gek Nien!! Veel plezier op je eerste echte daggie vandaag! xx -
12 Januari 2015 - 11:37
Sophie:
NINOOOOO
Lekker bezig meid! Wat een avontuur :) onwijs veel succes en plezier je eerste dagen. Ik kan niet wachten op jouw geweldige au-pair verhalen.
Geniet, en kijk uit dat je niet te hard schudt met de baby's.
xx -
12 Januari 2015 - 14:09
Miranda:
Hi Nien!
Wat super leuk dat je in Boston gaat werken als au pair!
Mijn broer heeft er een jaar gestudeerd, alleen maar goede verhalen haha.
Geniet ervan :)
In april ben ik er ook 2 dagen en dan door naar New York.
Liefs Miranda -
12 Januari 2015 - 14:30
Veronique:
Lieve Nina,
Leuk om je verslag te lezen! Heel veel succes en plezier en tot het volgende verslag.
Dikke kus Veronique -
12 Januari 2015 - 14:45
Arie:
Prachtig zoals jij je dagen in de states verwoord.
Je schrijft vlot en zeer humoristisch.
Ga door zo.
Ik verlang nu al naar je volgende verhaal.
Dikke kus pappa -
12 Januari 2015 - 19:24
Fleue:
Meid wat een heeeeerlijk smeuïg verhaal!
Haha geniet lkkr Nino!!
Gelukkig bestaat internet en whatsapp dus kunnen we lkkr genieten van je avonturen!!
X -
12 Januari 2015 - 20:37
Petri Schipper:
Hoi Nina,
Wat leuk om te lezen, je eerste verslag van je Amerikaanse avontuur. Ga zo door! Je bent goed begonnen, wel weer terugkomen hoor!!!
gr Petri -
13 Januari 2015 - 14:20
Sjagaat:
Nino, wat een verhaal nu al!
En je bent pas net weg! Nou we hangen aan je lippen voor het volgende spannende verhaal!
Doe voorzichtig met de kinderen en bevries niet!
xx -
13 Januari 2015 - 14:24
Mona:
Nienkelie!! Was nog even gezellig op Schiphol. Het afscheid nemen wat minder maar dat hoort erbij. Je gaat een te gekke tijd tegemoet waar je nooit spijt van zal krijgen. Zo te lezen heb je heerlijke lange dagen gehad ;) en kan het echte werk nu beginnen. Ik ben benieuwd naar wat foto's! Hele dikke kus van mij, bobkelie en jorkelie. XXX -
13 Januari 2015 - 21:09
Astrid:
hahahaha nin! Ik hoor het je gewoon vertellen! Ik vind 'm leuk!!
Have fun! Kus! -
13 Januari 2015 - 21:10
Astrid:
oh nee...
Doei -
14 Januari 2015 - 18:45
Jessica:
Hey Nina!
leuk startje! Goed om te horen dat jij bent niet voor de kinderen-shudden club! Veel beter om de naughty step te gebruiken en kijk op supernanny voor andere top tippen!! Veel plezier! Xx -
28 Januari 2015 - 10:10
Mary:
Hoi Nina,
Leuk om je ervaringen te lezen. Soms herkenbaar (de douane, de regels) maar er is ook veel veranderd nadat ik 39 jaar geleden een jaar in Amerika zat. Geniet ervan! Zag je skien (Jesse had een filmpje doorgestuurd). Heerlijk!
xxx Mary
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
